Mijn best bewaarde geheim als goochelaar

Featured image for “Mijn best bewaarde geheim als goochelaar”

Ik was 16 jaar oud, zat in de 4e klas van de Havo en had een enorme passie voor goochelen. Urenlang kon ik op YouTube kijken naar beelden van de grootmeesters der goochelkunst. Het kon me weinig schelen of er nog huiswerk gemaakt moest worden. Ik keek en puzzelde net zo lang tot ik het geheim van de goocheltrucs wist te ontrafelen.

Fred Kaps gaf het goede voorbeeld

Één van de grootmeesters die ik bewonderde was Fred Kaps. Deze Nederlandse goochelaar is de enige die het presteerde om drie keer in zijn leven wereldkampioen goochelen te worden. In de onderstaande video zie je zijn vertoning van de 'Cups and Balls'.

Oude goochelspullen kregen een nieuw leven

Ik kwam in contact met een oude goochelaar die door de jaren heen zijn vingervlugheid verloren was. Zijn zolder stond nog vol met oude goochelspullen die onder een laag stof bedekt waren. Hij schonk mij een set van 3 bekers voor de fascinerende truc: The cups and balls.

De Cups and Balls is een eeuwenoude klassieker die al door duizenden mensen is uitgevoerd. Het is daarom knap lastig om hier nog een originele draai aan te geven. Goochelaars houd je er niet mee voor de gek. Zij weten allemaal al hoe het werkt.

Tóch zag ik het als een uitdaging om de Cups and Balls in een nieuw jasje te steken. Ooit had ik geleerd wat je moet doen wanneer je een unieke truc wilt verzinnen:

"Denk niet vanuit de middelen die je hebt om hier vervolgens iets nieuws mee te verzinnen, maar fantaseer over het ideale eindresultaat wanneer alles mogelijk zou zijn. Later ga je dan wel kijken hoe je dat voor elkaar krijgt."Hilbert Geerling

De geboorte van de dansende bekers

In een helder moment kreeg ik een idee: "Wat als ik de bekers niet (zoals bij balletje balletje) door elkaar hussel, maar dat de bekers uit zichzelf over de tafel gaan bewegen!? Dat zou gaaf zijn!"

De ingeving was leuk, maar ik had geen idee hoe ik dat voor elkaar zou gaan krijgen. "Pap, ik heb een idee", zei ik tegen mijn vader. Weken hebben we besteed aan brainstormen, knutselen, proberen, aanpassen en mislukken. We hebben de bekers geprobeerd in beweging te krijgen met magneten, onzichtbare draadjes, radiografisch bestuurbare autootjes. Allemaal zonder succes.

We gaven niet op. We gingen net zo lang door tot we op een idee kwamen dat zo simpel is dat je er nooit aan zal denken. Ik kan me nog goed herinneren dat we na verschillende prototypes zagen hoe de eerste beker begon te dansen. Verrast keken we elkaar aan: "Wow, dit is mooi!"

Ook Hans Klok werd verrast

Trots liet ik de goochelaars in mijn omgeving zien wat ik had bedacht. Men vond het niet alleen indrukwekkend om te zien, ze hadden geen idee hoe ik het voor elkaar kreeg! Ik had verwacht dat een goochelaar toch wel zou kunnen bedenken hoe dit werkte. Het tegendeel bleek waar.

Hans Klok woonde destijds bij mij in de buurt. Hij vind het leuk om nieuwe truc's te zien. Het duurde dan ook niet lang voordat de blonde illusionist nieuwsgierig in mijn huiskamer zat.

"En?", vroeg ik, nadat ik hem een demonstratie had gegeven van onze uitvinding. "Begrijp je hoe ik het doe?" Met een grijns op zijn gezicht haalde hij zijn schouders op. "Ik heb geen flauw idee!"

Het kampioenschap voor junioren

In maart 2011 deed ik mee aan het Nederlands Kampioenschap goochelen tot 18 jaar. De 3e en de 2e prijs had ik daar in de voorgaande jaren al gewonnen. Dit keer zou ik niet tevreden zijn met minder dan de eerste prijs.

Tijdens mijn optreden gingen er een aantal dingen anders dan gepland. Ik maakte geen fijne start. Toen ik het podium op klom en in de schijnwerpers ging staan bleek dat mijn microfoon het niet deed. Hierdoor klopte mijn timing niet meer met de muziek. Vervolgens liet ik nog een beker op de grond vallen.

Ik heb geleerd niet te veel aandacht te geven aan dit soort probleempjes. Wanneer je rustig blijft en doorgaat alsof er niets aan de hand is lijkt het net alsof het er bij hoort. Achteraf hoor je er niemand meer over.

BAM! Ik won de eerste prijs. De reacties waren overweldigend!
Ik mocht niet alleen een mooie beker in ontvangst nemen. Onderdeel van mijn prijs was dat ik ook een optreden mocht geven op het slotgala van het Nationale Goochelcongres.

Het kampioenschap voor volwassenen

Op datzelfde Nationale Goochelcongres wordt ook het Nederlands Kampioenschap voor volwassenen gehouden. "Tja, als ik daar dan toch ben en mijn act moet laten zien... Kan ik net zo goed met de wedstrijd meedoen! Kijken hoe ver ik kom."

Ik gebruikte de 3 maanden tussen de wedstrijden in om de act bij te schaven, de foutjes er uit te halen en elke dag te oefenen. Hierbij werd ik geweldig geholpen door mijn collega's van de Noord-Hollandse Bond van Goochelaars. De afleidingstechnieken werden hierdoor beter, de timing strakker en de grapjes droger.

Op 20 maart 2011 was de grote dag daar. Als 16-jarig broekie zou ik het gaan opnemen tegen professionele, volwassen goochelaars. Tot mijn eigen verbazing was ik er totaal niet gespannen onder. Ik had dit zo vaak geoefend. Er kon vrijwel niks meer verkeerd gaan.
Bovendien was het toch niet mijn insteek om te winnen.

"Attentie, dames en heren. Wil Rube van Tienen naar de jurykamer komen?"

Voordat de prijsuitreiking kon beginnen werd ik naar de jurykamer geroepen. Verlegen stapte ik de kleine vergaderzaal binnen waar de vakjury druk in beraad was.

"Ga zitten, Rube." zei de juryvoorzitter die zijn sporen in de goochelwereld verdiend heeft. "We zagen op je inschrijfformulier dat je een beroep doet op de uitvindingsprijs met je dansende bekers." Ik knikte. "We hebben nu echter een probleem. We kunnen je uitvinding niet goed beoordelen omdat we niet begrijpen hoe je het doet."

En de winnaar is...

Ik heb toen besloten de jury het geheim te vertellen. Uiteraard niet voordat ze me plechtig beloofd hadden het met niemand te delen. Niet veel later was de prijsuitreiking, waar ik inderdaad naar voren werd geroepen als winnaar van de uitvindingsprijs.

Nog voordat ik tot me door kon laten dringen hoe blij ik was met deze eervolle vermelding hoorde ik mijn naam nóg een keer door de zaal klinken! "In de categorie Parlour Magic gaat de eerste prijs naar Rube van Tienen!". Ik mocht mezelf officieel Nederlands Kampioen Goochelen noemen.

Hieronder zie je mijn prijswinnende act met de dansende bekers. Voor de meeste goochelaars is deze truc nog steeds een mysterie. Ik hoop dat je je kunt laten verwonderen, zonder te willen weten hoe het werkt.
De magie is mooier dan de werkelijkheid.

Je las een artikel van Rube

Rube van Tienen

Rube is oprichter van PresentatiePro. Als voormalig Nederlands Kampioen goochelen is hij een meester in het beïnvloeden van zijn publiek. In 2007 gaf Rube de meest bekeken Nederlandstalige TED Talk. Hij brengt 17 jaar praktijkervaring mee als presentatiecoach, presentatietrainer en dagvoorzitter.

Deel dit artikel: